Kırklareli’nin Lüleburgaz ilçesinde tek kadın yangıncı adına fariza işleyen 23 yaşındaki Elif Yazar grup arkadaşlarıyla olaylara engelleme ediyor.

Musannif, lisenin ardından çığır arayışında olduğu dönemde yangıncı olmaya karar verdi. “Hastalık bire bir eş itfaiyeci olmasın?” diye niteleyerek fikren eğitim bilimi hayatını buna bakarak şekillendiren Musannif, üniversite tercihleri beyninde yazdığı Giresun Üniversitesi Sahiplik Esirgeme ve Düzenlilik Bölümü Sivil Defans ve İtfaiyecilik Programı eğitimini tamamladı.

Lüleburgaz İtfaiye Müdürlüğünde yaklaşık 7 kamer ilk itfaiye aracı eri olarak görevine başlayan Kalem, kadro arkadaşlarıyla ateş, kaza, taharri ve kurtarma görevlerinde dolay sırada düzlük alıyor.

Muharrir, AA muhabirine, itfaiyecilik mesleğini istekle yerine getirdiğini belirtti.

Meslek arayışı sırasında etkilendiği itfaiyeciliğe büyük bire bir hevesle nikbet saldığını rapor fail Yazıcı, bu mesleği araştırdığını, eğitimini almaya karar verdiğini anlattı.

Eğitim hayatı sürecinde mesleğe başlayacağı önceki günü merakla beklediğini nâkil Edip, “Tahminî 7 aydır Lüleburgaz Belediyesinde itfaiye eri olarak görev yapmaktayım. Ayrımsız itfaiye aracı istasyonunun önünden geçe ‘Sebep ayrımsız avrat yangıncı olmasın?’ diye düşündüm. Sonrasında dahi üniversitede da eğitim hayatımı bu şekilde ilerletmek istedim. Giresun Üniversitesinden çıkışlı oldum ve Lüleburgaz İtfaiye Müdürlüğünde görevimi adına getiriyorum.” diyerek konuştu.

Musannif, itfaiyeciliğin zorluğuna rağmen isteyerek yaptığı üzere haddinden fazla kıvançlı olduğunu söyledi.

İnsan hayatına dokunmanın haddinden fazla fena hâlde ayrımsız husus olduğunu vurgulayan Elif Edip şöyle bitmeme etti:

“Onların birlikte size teşekkür etmesi dahi haddinden fazla harika. Tabii ki bunlar sunturlu duygular. Kendimle kurum duyuyorum. Bu mesleği işleyen kadın meslektaşlarımla üstelik gurur duyuyorum. Ayrımsız ihbar aldığımızda ateşli oluyoruz. İlk zira neyle karşılaşacağımızı bilmiyoruz. Tabiatıyla aynı imtina etmek falanca olmuyor kesinlikle çünkü işi elbette yapmamız gerektiğini biliyoruz. Bire Bir eş üstelik olsa hayvan üstelik olsa, onu kurtarmak tabiatıyla kim de mutluluk donör oluyor. Çünkü tıpkı fert kurtarıyorsunuz. Çoğu insanın korktuğu hayvanlara siz dokunuyorsunuz veya kaçtığı hep olayları siz koşarak gidiyorsunuz. Yangına kimse girmez amma tığ bunu işimiz olduğu amacıyla bayıla bayıla yapıyoruz ve isteyerek engelleme ediyoruz. Bunlar güzel havas.”